Τετάρτη 29 Ιουλίου 2009

Ενάντια - Για μια στιγμή

Έλεγα ότι η προηγούμενη ανάρτηση θα ήταν η τελευταία πριν τις διακοπές, αλλά διαψεύστηκα. Αλλά όταν σκάνε τέτοιοι διαδικτυακοί δυναμίτες, δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Στο παρακάτω βίντεο λοιπόν, μπορείτε να πάρετε μία γεύση για το τι μας ετοιμάζουν τα υπόλοιπα 3 από τα 4 μέλη της αυθεντικής σύνθεσης των Αντίδραση.

Σάββατο 25 Ιουλίου 2009

10 δίσκοι που δεν θα ξεχάσω να πάρω μαζί στις διακοπές

Ο Αύγουστος πλησιάζει και όλο και κάπου θα φύγουμε τρέχοντας οι περισσότεροι. Έτσι λοιπόν, συγκέντρωσα 10 δίσκους από την εγχώρια σκηνή που θα στριμωχτούν μέσα στην βαλίτσα μου. Πρόκειται για μία επιλογή από άλμπουμς που κυκλοφόρησαν τα τελευταία 4-5 χρόνια και που κατά την γνώμη μου ταιρίαζουν γάντι για την εποχή. Συνήθως παίρνω παραπάνω βέβαια, με αποτέλεσμα τα ρούχα μου να στριχμώνονται ενδιάμεσα σε cd, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.. Για πάμε λοιπόν.

Will O' The Wisp - A gift for your dreams (2007)

Η παρέα του Τ. Μπαρμπαγαλά (ex Λευκή Συμφωνία) το 2007 μεγαλούργησε. Prog/ψυχεδελική διάθεση, μουσική που σε συνεπαίρνει και σε ταξιδεύει εκεί που μόνο το Snow Goose των Camel έχει φτάσει. Ό,τι πρέπει.









Magic De Spell - Tέρμα το Διάλειμμα, 1981 - 1997 (2009)

Γιατί ο παλιός είναι αλλιώς. Η συλλογή αυτή κυκλοφόρησε πρόσφατα και όπως μαρτυρεί το όνομά της, καλύπτει τα πρώτα 16 χρόνια ζωής της μπάντας. Και την καλύτερή της δηλαδή. Οκ, μπορεί να λείπoυν κάποια κομμάτια, αλλά μικρό το κακό. Θες new wave? Θα βάλεις τα δύο πρώτα cd όπου εκεί θα βρεις τα καλύτερα τους κομμάτια... (Αnd) The Burned Puppet, Faces, Nightmare, Valse μέχρι και την live εκτελέση του Religion Uber Alles. Καλτ. Θες ελληνόφωνο, θα βάλεις το τρίτο cd... Όλγα, Nιψον Ανομήματα, Ο λύκος της ψυχής μου, Το ζεϊμπέκικο του ροκ, η διασκευή στο Μπαταρία. Mία μικρή ένστανση έχω, καθώς το booklet του cd το βρήκα λίγο φτωχό σε πληροφορίες κλπ.

Αλλά επειδή και ο νέος είναι ωραίος, καλό είναι να υπάρχει στην καβάτζα και το κομμάτι "Κλόουν" από το πρόσφατο τους άλμπουμ "Οκ Πατέρα", μιας και πρόκειται για μια εξαιρετική διασκευή στο (And) the burned puppet.

Last Drive - Heavy Liquid (2009)

E, τα έχουμε ξαναπεί πρόσφατα για αυτό εδώ το θαύμα. Get Off My World!!!!









Χερουβείμ - Κυτταρική Εξίσωση (2005)

Το πρώτο μισό αυτού του δίσκου περιέχει μάλλον τα πιο εθιστικά κομμάτια που βγήκαν από ελλήνοφωνο δίσκο τα τελευταία χρόνια. Το υπόλοιπο μισό είναι για πιο προσωπικά ταξίδια. Ό,τι πρέπει για εκείνο το σύντομο γαμημένο ηλιοβασίλεμα που θα λέγανε και οι ίδιοι.





Τhe Earthbound - Brotherhood of Dog (2004)

Βασικά και καταχείμωνο να είναι, αν βάλεις να παίζει το συγκεκριμένο άλμπουμ, το ξεχνάς αμέσως. Και μεταφέρεσαι νοερά σε κάποια λατινοαμερικάνικη παραλία. Ας πω για όσους τυχόν δεν γνωρίζουν το συγκρότημα, ότι πρόκειται για την μουσική σύμπραξη του Alex K (Last Drive) με μέλη των Honeydive και Rockin’ Bones. Α! και να τους πω ότι το Enemy Song είναι απλώς το κομμάτι που ψάχνουν να ακούσουν!



Semen Of The Sun - Radio Adult: Slow Songs, Cheese and Wine (2008)

Η περσινή κυκλοφορία της Lab Records που τάραξε για τα καλά τα νερά της εγχώριας σκηνής. Ο δίσκος είναι ήδη κλασσικός. Grunge-ίζον Heavy rock, με πανκ και garage πινελιές. Ό,τι πρέπει για να το ακούτε στο αυτόκινητο ψάχνοντας εκείνη την έρημη παραλία. Ή μπορεί και όχι γιατί μπορεί "η γη να αρχίσει να γυρίζει ανάποδα". Όπως και να χει, μπορεί όλα τα φρούτα να σαπίζουν κάποτε, αλλά τούτο δω φαίνεται πώς όσο πιο πολύ ωριμάζει, τόσο καλύτερο γίνεται.



Released Anger - Faces Of Fate (2008)

Επειδή το καλοκαίρι η ζέστη δημιουργεί εκείνη την αίσθηση δυσφορίας και εξουθένωσης, κάπου πρέπει να βρεις λίγη ενέργεια για να πάρεις τα πάνω σου. Ε αυτή ακριβώς είναι η στιγμή που λίγο old school και τίμιο thrash metal θα σε ισιώσει. Και μετά θα μπορείς να εξουδετερώνεις μπύρες για όλο το υπόλοιπο βράδυ.




Nightstalker - Just A Burn (2005)

Καλοκαίρι χωρίς λίγο stoner rock δεν νοείται. Και πόσο μάλλον όταν αυτό είναι από τα καλύτερα που μπορείς να ακούσεις. Προσοχή μόνο, γιατί το κάψιμο που επιφέρει η ακρόαση του συγκεκριμένου δίσκου είναι μόνιμο!







Sigmatropic - Dark Outside (2007)

Έχει πλάκα, γιατί όταν πέρυσι είδα τον Άκη Μπογιατζή και την παρέα του να παίζουν live μέσα στο κατακαλόκαιρο, άρχισε να αστράπτει και να βρέχει. Όπως και αυτό το δροσερό συναίσθημα που δημιουργεί η μουσική των Sigmatropic δηλαδή. Οι εξαιρετικά δουλεμένες συνθέσεις, τα αισθαντικά φωνητικά της Άννας, οι ενδιαφέρουσες συμμετοχές από μέλη αρκετά γνωστών ονομάτων (Nick Cave & The Bad Seeds, Walkabouts, Willard Grant Conspiracy και Giant Sand) είναι απλώς πολύ φτωχά λόγια και αδυνατούν να περιγράψουν την ατμόσφαιρα του δίσκου.

Tσοπάνα Rave - III (2004)

Νομίζω ότι είναι το συγκρότημα για όλα τα γούστα. Δηλαδή ακόμα και η παρέα να έχει από ροκάδες μέχρι σκυλάδες και γκοθάδες, δεν υπάρχει κάποιος που να μην ακούσει πχ το Σβούρα και να μην του αρέσει. Ή να μην χαβαλεδιάσει με τους στίχους του Συγγνώμη και του Ωραία Μέρα. Ή να μην θυμηθεί εκείνη την παλιά τραγουδίστρια που πρωτο-ερμήνευσε το Κυπελλάκι του Λάκη. Και στην τελική, το ΙΙΙ έχει και dvd που θες δεν θες, άμα το δεις γίνεσαι μέγα - φαν των Τσοπάνων με την τρελαμάρα που κουβαλάνε.

Κυριακή 19 Ιουλίου 2009

Γενιά του Χάους live video

Αν και υπάρχουν διάφορα βίντεο στο youtube από την συναυλία της Γενιάς Του Χάους τον Απρίλη του 2009, αυτό εδώ είναι διαφορετικό από τα υπόλοιπα. Ο ήχος και η εικόνα είναι εξαιρετική, ενώ υποθέτω ότι είναι δείγμα από την βιντεoσκόπηση που έκανε η ίδια η μπάντα. Απολαύστε...

Παρασκευή 17 Ιουλίου 2009

Λίγα λόγια για την Heavy - Rock Tapes

Το να κουτουλήσεις κατά λάθος στην πιο ξεχασμένη και σκονισμένη γωνιά του δωματίου σου - αυτή με τις κασσέτες λέω - ξυπνάει πάντα ευχάριστες αναμνήσεις. Αποτέλεσμα αυτού του "κατά λάθος" κουτουλήματος λοιπον είναι να ξεθάψω μερικές συλλογές μιας εταιρίας διανομής κασσετοσυλλογών από την Κάτω Αχαΐα. Το όνομά της ήταν Heavy - Rock Tapes, δραστηριοποιήθηκε στα 90'ς και ήταν από αυτές τις εταιρίες όπου κυκλοφορούσε διάφορων ειδών συλλογές αλλά και demos από εγχώρια συγκροτήματα. Έτσι είπα να γράψω μερικά λόγια για μερικές από αυτές τις συλλογές.

H συλλογή "Greek H.C. PUNK Vol. 2" ήταν μία από τις αγαπημένες μου. Όπως μαρτυρεί ο τίτλος της, είχε να κάνει με εγχώρια πανκ και hardcore γκρουπς και είχε κυκλοφορήσει το 1996. Κάποια από τα ονόματα που συμμετείχαν ήταν οι Διατάραξη (με το αρκετά γνωστό κομμάτι τους "Μπατσαρία"), Πνευματική Διάψευση (ένα γκρουπ που είχε βγάλει ένα ντέμο εκείνο τον καιρό και είχε κάνει κάποια αίσθηση στον χώρο - δυστυχώς δεν προχωρήσαν), οι Βανδαλούπ με το κομμάτι "Μια Φάση", Χαοτική Διάσταση, οι Κερκυραίοι ΑΛΤ ΤC, Χαρντκο(υ)ράδες κλπ.

Την ίδια χρονιά επίσης είχε κυκλοφορήσει η συλλογή "Killer Vol.3". Αν και ποτέ δεν ήμουν ιδιαίτερα λάτρης του "αγνού" και "τρου" heavy/power metal, εδώ υπήρχαν κάποια αξιολογα συγκροτήματα. Μερικά ονόματα που συμμετείχαν ήταν οι Κύπριοι Diphtheria, οι Minds Eye, οι Sharpness (αυτούς μάλιστα τους είχα δει και live κάπου στο 94 στο φεστιβαλ Δήμου Υμηττού) και οι πιο γνωστοί Metal Edge.

Το 1995 που κυκλοφόρησε η συλλογή "Thrash Metal" ελάχιστη έως ανύπαρκτη ήταν η προβολή του συγκεκριμένου είδους από τον Μουσικό Τύπο (εγχώριο και μη). Παρ' όλα αυτά η συγκεκριμένη συλλογή δίνει μια καλή εικόνα για τα εγχώρια γενόμενα της εποχής. Ξεχωρίζουν οι συμμετοχές των Cremate (κάτι σαν έλληνες Kreator), οι Σαλονικείς Exhumation (ένα γκρουπ που έγινε αρκετά γνωστό αργότερα, με συνεργασίες με τον Dan Swano κλπ, αν και κινήθηκε σε πιο death μονοπάτια) και οι Λαμιώτες Demise (πατρίδα..). Αφήνω για τέλος τους "καταραμένους" Εpidemic. Αν και το συγκεκριμένο γκρουπ έπαιζε πολύ καλή μουσική (το κομμάτι Forbidden Seeds που υπάρχει εδώ βάζει γυαλιά σε πολλούς "μεγάλους" του είδους, μάλιστα ο Καραδήμας των Nightfall έπαιζε παλιότερα στους Epidemic), οι περισσότεροι θα τους θυμούνται για το κράξιμο που τρώγανε στις αρχές των 90'ς σε γνωστό περιοδικό. Ο λόγος ήταν ότι σε συνεντευξή τους, οι Epidemic είχαν αναφέρει ότι μία συναυλιά τους στο Λονδίνο είχε γίνει sold out, ενώ η αλήθεια ήταν ότι το κοινό ήταν μετρημένο στα δάχτυλα του ενός (άντε δύο το πολύ) χεριού.. Χαρακτηριστικό ήταν το γεγονός ότι μετά από λίγο καιρό έκανε την εμφάνιση ένα γκρουπ - παρωδία με όνομα Epidermic. Μετά από λίγα χρόνια, οι Epidemic αλλάξαν το όνομα σε Descend βγάζοντας έναν αξιόλογο δίσκο (το 1997), αλλά κανένα νέο από κει και μετά.

Σάββατο 11 Ιουλίου 2009

Αντί - Το γέλιο (rare video)

Καθώς σέρφαρα στο youtube, ανακάλυψα το βίντεο που παραθέτω στην συνέχεια (να είναι καλά ο Λούης...). Πιθανολογώ ότι το συγκεκριμένο υλικό πρώτη φορά βλέπει το φως της "δημοσιότητας". Κατά πάσα πιθανότητα την έκπληξη μας την έκανε ο τραγουδιστής του ιστορικού σχήματος. Επειδή τα πολλά λόγια είναι περιττά σε αυτές τις περιπτώσεις...

Τρίτη 7 Ιουλίου 2009

The Last Drive - Heavy Liquid (2009) review



Do we part like fallen leaves
Like the dark waves of the sea
Travelling like driftwood through our lives

Glad I'm here with you tonight
With a class of broken dreams
Listening to Marquee Moon all night


Δεν θα μπορούσα να βρω καλύτερη εισαγωγή για να παρουσιάσω τα συναισθήματά μου για την νέα πολυαναμενόμενη δουλειά των Last Drive. Αν και τώρα που το σκέφτομαι θα έπρεπε ίσως να παραφράσω τους παραπάνω στίχους του "A Glass of Broken Dreams", βάζοντας στην θέση του κλασσικού άλμπουμ των Television, τον τίτλο της νέας δουλειάς των Last Drive. Πολύ απλά γιατί τον τελευταίο μήνα που έχω το cd στα χέρια μου έχει καταλάβει μόνιμη θέση στο cd player.

Με την πρώτη ακρόαση ξεχωρίζουν αμέσως τρία κομμάτια: A glass of broken dreams, Magdalene και Pantherman. Συγκεκριμένα, το ταξίδι ξεκινά πολύ δυναμικά με το "A glass of broken dreams" με τον συνωμοτικό εισαγωγικό ρυθμό του όπου οι μπασογραμμές καταλαμβάνουν την θέση των χτύπων της καρδιάς του ακροατή. Το σχεδόν stoner ριφφ που ακολουθεί βέβαια θα το ζηλεύανε ακόμα και οι πιο σκληροπυρηνικοί του είδους. Το ρεφραίν του κομματιού είναι ίσως το πιο χαρακτηριστικό σημείο του κομματιού. Στο ίδιο μοτίβο είναι και το "Magdalene", όπου ανεβάζει τις ταχύτητες. Ο βρώμικος και χύμα ήχος των Last Drive που αγαπήσαμε φτάνει στο ζενίθ του στο κομμάτι "Pantherman".

Αλλοίμονο βέβαια αν τα καλά σταματούσαν εδώ. Η ποικιλομορφία στο ύφος των συνθέσεων είναι ένα από τα συν του δίσκου, κάτι που ξετυλίγεται σταδιακά με τις ακροάσεις. Έτσι λοιπόν το "Headlong To The Edge" είναι εδώ για να μας ταξιδέψει στην πιο απομακρυσμένη γωνιά του κόσμου. Στην ίδια κατηγορία εντάσσεται και το "Goldfish", ένα από τα ομορφότερα κομμάτια που άκουσα εδώ και πολύ καιρό.

Κάπου στο ενδιάμεσο των δύο παραπάνω ομαδοποιήσεων βρίσκονται τα υπόλοιπα κομμάτια του δίσκου. Μία ξεχωριστή αναφορά πρέπει να γίνει στο ανέμελο "Get Off My World" (ό,τι πρέπει για το καλοκαίρι, μου θυμίζει κάτι από Violent Femmes, ίσως), αλλά και στο surf-ίζον "Mountains".

O δίσκος βρίσκεται ήδη στα δισκάδικα σε cd μέσω της Happy Crasher, την ανεξάρτητη εταιρεία που έχουν δημιουργήσει οι Last Drive, και το φθινόπωρο θα κυκλοφορήσει και σε βινύλιο. Το εξαιρετικό artwork έχει επιμεληθεί ο Β. Λώλος.

Εν τέλει, το "Heavy Liquid" θα μείνει στην ιστορία όχι μόνο ως η επιστροφή του ίσως πιο σημαντικού αγγλόφωνου συγκροτήματος της χώρας μας, αλλά επειδή ήδη κατέχει την δική του ξεχωριστή θέση ανάμεσα στις καλύτερες φετινές κυκλοφορίες. Θα μείνει στην ιστορία γιατί (όπως είχε δηλώσει και ο Alex Κ πέρυσι) η πραγματική πρόκληση για τα συγκροτήματα που επανασυνδέονται, είναι να μπορέσουν να δώσουν στις καινούργιες τους δουλειές μία αίσθηση συνέχειας με το παρελθόν τους, χωρίς να δίνουν την εντύπωση ότι αντιγράφουν τους εαυτούς τους. Κάτι που το καταφέραν στο ακέραιο.