Τετάρτη 16 Ιουλίου 2008

Κλασσικές ελληνόφωνες ανεξάρτητες μπάντες

Κάποια στιγμή είχα φτιάξει τα παρακάτω δύο βίντεο που ανέβασα στο youtube και συγκεντρώνουν κάποιες αγαπημένες μπάντες του ελληνόφωνου χώρου. Βέβαια έχω αφήσει πάρα πολλές μπάντες εκτός και για αυτό ίσως να το συνεχισω κάποια στιγμή στο μέλλον. Προς το παρόν θυμηθείτε κάποιες κορυφαίες (κατ' εμέ) στιγμές του χώρου.





1. Αδίεξοδο - 38 χιλιοστά
2. Aνάσα Στάχτη - Kαταδίκη
3. Anti - Εκπαιδευτικός παροξυσμός
4. Αντίδραση - Nέα Ελπίδα
5. Αρνάκια - Kανείς δεν μπορεί
6. Γενιά του Χάους - Mαύρο, το Χρώμα της Στέρησης
7. Γ. Τσίγκος κ οι Μαύροι Κύκλοι - Χαοτική πόλη
8. Γκούλαγκ - Αυλή των θεαμάτων
9. Εν Πλώ - Xωρίς Κανόνα
10. Έρεβος - Φράσεις
11. Ex Humans - Μείνε Μακριά
12. Λευκή Συμφωνία - Ποιος θα διώξει μακριά την θλίψη
13. Metro Decay - Κειμήλια




1. The Stress - 1984 (παρά κάτι)
2. Ναυτία - Κοινωνία Κωφαλάλων
3. Πίσσα και Πούπουλα - 2 δευτερόλεπτα
4. Panx Romana - Kλόουν
5. Στίγμα 90 - Φεύγω, γεια
6. Χωρίς Περιδέραιο - 48 Σιωπές
7. Morel - Δίπλα σε πέταγμα πουλιών
8. Χαοτική Διάσταση - Όλοι μας φταίμε
9. Λήτης - Πλατεία Εξαρχείων
10. Κουμπότρυπες Α.Ε - Σύμβολα
11. Ωχρά Σπειροχαίτη - Μπαλάντα για μια λυπημένη χώρα
12. Χαοτικό Τέλος - Μπροστά στην παράνοια
13. Μωρά στη Φωτιά - Μανιφέστο

Hammer Holocaust - Vol. 1 (Winter 1995)

Που και πού θα ανεβάζω μερικές κυκλοφορίες όπου ο χαρακτήρας του θα είναι καθαρά για προώθηση των συγκροτημάτων και δεν θα πρόκειται για επίσημες κυκλοφορίες. Η συλλογή με αγγλόφωνα (οκ τα ελληνόφωνα είναι η αδύναμία μου, αλλά δεν πειράζει) ελληνικά γκρουπς που είχε κυκλοφορήσει το περιοδικό metal hammer πριν 13 χρόνια είναι μία από αυτές.



Πρόκειται για μία συλλογή που καλύπτει ένα μεγάλο φάσμα της μουσικής: από garage / punk μέχρι και black metal. Tα συγκροτήματα που συμμετείχαν είναι:

Rotting Christ - Snowing Still. Ίσως το πιο γνωστό metal συγκρότημα της Ελλάδας συμμετέχει με μία demo version του ομώνυμου κομματιού που θα συμπεριληφθεί στον τρίτο του δίσκο μετά από ένα χρόνο.

Sound Of Silence - Wasting Soul. Progressive διαθεσεις με αρκετά ορχηστρικά σημεία στο κομμάτι που κυκλοφορεί μετά από αρκετά χρόνια στον δίσκο Spiritual Journey (2003) των Αθηναίων metallers.

Into The Abyss - On the run (The batcave version). Ελληνογερμανική μπάντα όπου κινείται στον χώρο του gothic με αρκετά folk στοιχεία. Ιδιαίτερα προσωπικός ήχος που συνδυαζει την ατμόσφαιρα και μελωδία με δυνατούς ψυχεδελικούς ρυθμούς.

Red Mist - Morning. Θυμάμαι ότι το περιοδικό τους είχε χαρακτηρίσει τότε σαν τους Έλληνες Nirvana, ή κάτι τέτοιο, και όχι άδικα. 90'ς ροκ που φλερτάρει με το garage punk.

Sarcastic Terror - Infernal Hatred. Δεν γνωρίζω τίποτα περαιτέρω για αυτούς εδώ, πέραν αυτού του κομματιού. Ατμοσφαιρικό death / doom.

En-Garde - Kid's. Gothic metal με γυναικεία οπερατικά φωνητικά. Υπέροχο κομμάτι. Υπάρχει στον δίσκο τους Forgotten Memories του 2003.

Necromantia - Spiritforms Of The Necromancer. Ένα από τα καλύτερα κομμάτια των blacksters, αρκετά κοντά στο ύφος του Scarlet Evil Witching Black που κυκλοφόρησε τότε. Το κομμάτι αυτό βρίσκεται στο EP Ancient Pride που κυκλοφόρησε αρκετά χρόνια μετά.

Fatal Morgana - Close At Hand. To συγκρότημα αυτό παρέδιδε μαθήματα progressive metal. Απλά ακούστε τον ντράμμερ. Δυστυχώς δεν κυκλοφορήσανε κάποιον ολοκληρωμένο δίσκο από όσο ξέρω. Από τις τάξεις τους περάσε και ο Bob Katsionis.

The Flowers Of Romance - 20th Century Junk. Από τα καλύτερα συγκροτήματα της Ελλάδας, σε ένα κομμάτι περισσότερο ροκ και αλήτικο από ότι μας είχανε συνηθίσει. Το κομμάτι βρίσκεται στο single Channel Z.

Η-Quake - Fix. Άλλο ένα άγνωστο γκρουπ με μία απίστευτη κομματάρα. Φανταστείτε κάτι ανάμεσα σε Motorhead και Rage Against The Machine με μία post punk υφή ή κάτι τέτοιο. Φρέσκος ήχος και περιέργα φωνητικά που μπορεί να ξενίσουν κάποιους, αλλά δώστε μερικές ακροάσεις.


Άντε και καλή ακρόαση. Download Hammer Holocaust 1.

Τρίτη 15 Ιουλίου 2008

Αντί προλόγου

Όταν βαριέμαι θα γράφω τίποτα εδώ για να περνάει η ώρα. Σίγουρα για να διαβάζει κάποιος άλλος τις αναρτήσεις μου θα πρέπει να βαριέται περισσότερο από μένα. Όπως το βλέπω, μάλλον θα ποστάρω διάφορα σχετικά με μουσικές που μου αρέσουν, αλλά χωρίς να παίρνω και όρκο για αυτό.

Η underground ελληνική σκηνή είναι μία από αυτές. Η γενιά μου ήταν από εκείνες που πρόλαβε τις κασσέτες και στις αρχές των 90's τριγύρναγαν ακόμα από χέρι σε χέρι ιστορικές συλλογές όπως η Διατάραξη Κοινής Ησυχίας και η Συνταγή Αντί Θανάτου που είχαν κυκλοφορήσει το 1984 και 1986 αντίστοιχα. Έτσι ήδη από τις πρώτες επαφές με την μουσική είχαμε γνωρίσει γκρουπς όπως η Γενιά του Χάους, The Stress, Ex Humans, Panx Romana αλλά και τα πιο πειραματικά και περιέργα σχήματα των Anti, Κουμπότρυπες ΑΕ, Clown, Scoria κλπ. Δεν θα ξεχάσω ποτέ που τα μπινελίκια από το live στο Αγρίνιο των Γενιά του Χάους και Αδιέξοδο είχαν γίνει ατάκες - ακόμα και σε άσχετες με το σπορ - παρεές. Δεν θα ξεχάσω ποτέ που κατά τις καλοκαιρινές διακοπές μας στο χωριό όλη η παρέα ήξερε απέξω τους στίχους από το Στίγμα. Από την άλλη, εκείνο τον καιρό είχε κυκλοφορήσει και το Worlds Apart των Deus Ex Machina και δεν πρέπει να υπήρχε τοίχος στο σχολείο μου που να μην είχα γράψει τους στίχους του Execute. Επί πλεον, εμφανίζονται δύο ακόμα συλλογές που έρχονται να υποστηρίξουν την ύπαρξη και μοναδικότητα αυτής της σκηνής. Η πρώτη ήταν Το Μαγικό Βοτάνι (1994) της Wipe Out Records όπου κυρίως αποτελούταν από νέα γκρουπς του χώρου. Κάπως ετσί λοιπόν γνωρίσαμε τον Παλιάτσο από τον Γιώργο Τσίγκο και Μαύρους Κύκλους, γίναμε έτοιμοι όπως μας λέγανε τα Αρνάκια και κοιτάζαμε πίσω στις μέρες που η Λευκή Συμφωνία έβγαζε τα αριστουργήματά της. Μετά από ένα χρόνο κυκλοφορέι η συλλογή Return Of The Creeps (1995) ένα δωράκι που έκανε σε όλους εμάς η FM Records που ανέλαβε την διανομή. Πρόκειται για τα singles που βγήκαν από την θρυλική εταιρία των 80'ς Creep Records. Εκεί μπερδευτήκαμε και συνάμα ενθουσιαστήκαμε ακόμα πιο πολύ καθώς δεν είχαμε συνηθίσει στην μελαγχολία που εκπέμπανε οι Metro Decay ή οι Art Of Parties ενώ από την άλλη τα ψυχωτικά ντελίρια των Yell-O-Yell αποτελούσαν κάτι εντελώς πρωτόγνωρο. Κάπως έτσι ήρθαμε σε πρώτη επαφή με την σκηνή που είχε μεγαλουργήσει 10 χρόνια πριν, αλλά και συνέχιζε να το παλεύει μέχρι τότε.

Μία πρώτη επαφή που σταδιακά εξελίχθηκε σε μία δυνατή σχέση, αφήνοντας τους άλλους, τους σνομπ, να αγνοούν επιδεικτικά τα μουσικά διαμάντια της χώρας τους. Κάτι που περιέγραψε με δυο λόγια ο Θ. Ηλιακόπουλος των Γενιά του Χάους σε μία παλιά συνέντευξή του:

[...]υπάρχει συγκεκριμένο πρόβλημα, υπάρχει σνομπισμός. Ο κόσμος σνομπάρει το ελληνικό συγκρότημα. Τους θεωρούνε δικούς μας... είναι οι "δικοί μας" ας πούμε που θα παίξουνε. Και ο έλληνας ακροατής δεν θα πάει να πληρώσει 500 δρχ να δει το ελληνικό συγκρότημα που μπορεί κ να αξίζει περισσότερο απο κάποια ξένα συγκροτήματα που έρχονται[...].

Αφιερωμένο εξαιρετικά σε όλους αυτούς το παρακάτω τετράστιχο των Α-στερητικό, από την πρόσφατη διασκευή τους σε ένα ποιήμα του Καβάφη:

με ηχητικά εφέ με laser και με φώτα, μια υπέροχη θα στήσω συναυλία, θα ξεγελάμε των ακροατών τα ώτα με την πιο σύγχρονη τεχνολογία

Αλλά δεν πειράζει, ίσως μερικά πράγματα να έχουν περισσότερο νόημα όταν είναι στο περιθώριο. Όπως θα λέγανε και οι Flowers Of Romance "Ι'm always here when you think I'm not" στο κομμάτι τους 20th Century Junk. Cheers!